Nowa usługa: Heat Soak Test dla szkła hartowanego
Szkło jest obecnie jednym z dominujących materiałów elewacyjnych. Jednocześnie architekci wciąż poszukują bardziej estetycznych niż stal i żelbet materiałów z których wykonywane są elementy nośne. Coraz częściej, takimi elementami stają się konstrukcje szklane. Żebra szklane, stopnie schodów, podłogi szklane to tylko niektóre z przykładów takich zastosowań. Wszystkie te możliwości powstały dzięki opracowaniu metody hartowania szkła. Od tego momentu elementy budowlane wykonane ze szkła monolitycznego mogły być poddawane znaczącym obciążeniom zginającym i ściskającym jak również spełniały kryteria bezpieczeństwa użytkowania.
Szkło hartowane produkowane przez Press-Glas jest produktem najwyższej jakości. Spełnia wymogi dotyczące wytrzymałości mechanicznej, charakteru siatki spękań, wymiarów i tolerancji oraz wykończenia obrzeży podane w normie PN-EN 12150-1. Otrzymane wyniki wykazują, iż produkt posiada wytrzymałość przewyższającą wymogi normy.
Ten nowoczesny produkt uwidacznia jednak pewną słabość szkła float. Tkwi ona w malutkich cząstkach siarczku niklu (NiS), które sporadycznie mogą dostać się do masy szklanej w procesie produkcji szkła float.
Pod wpływem ogrzania szkła w procesie hartowania cząstka siarczku niklu zawarta w tafli szkła zmienia swoją objętość, nagłe schłodzenie po nagrzaniu tafli, które powoduje jej zahartowanie sprawia, iż cząstka siarczku niklu, która potrzebuje określonej ilości czasu aby powrócić do pierwotnej objętości, nie ma takiej możliwości. Zostaje ona „zamrożona” w tym stanie, co powoduje wytworzenie dodatkowych naprężeń w szkle. Mechanizm ten działa jak bomba z opóźnionym zapłonem. W zamontowanej w fasadzie hartowanej tafli szklanej z wtrąceniem cząstki siarczku niklu, która zostaje nagrzana pod wpływem promieniowania słonecznego, następuję uwolnienie wzrostu objętości cząstki, co powoduje dodatkowy wzrost naprężeń wewnętrznych. Jeżeli taka cząstka umieszczona jest w strefie naprężeń rozciągających, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, iż zostanie przekroczony poziom naprężeń dopuszczalnych i nastąpi spontaniczne pęknięcie tafli szklanej.
Znając mechanizm samoistnego pękania szyb pod wpływem wtrąceń siarczku niklu opracowano metodę eliminowania tafli zagrożonych pęknięciem. Metodę tą nazwano Heat Soak Test (HST). Polega ona na podgrzaniu szyby hartowanej do temperatury około 290oC i utrzymywaniu jej w niej przez określony normą czas. W tym czasie, z prawdopodobieństwem bliskim 99%, następuje ujawnienie tafli szklanych z wtrąceniami i ich pęknięcie.
Wymóg przeprowadzenia procesu HST dla szkła jest coraz częściej wymagany na dużych budowach. Wzrastają wymagania stawiane przez przepisy prawne, a inwestorzy świadomi są konsekwencji jakie może spowodować spontaniczne pęknięcie tafli szklanej po wbudowaniu. Powoduje to konieczność jej szybkiej wymiany, najczęściej związanej z wysokimi kosztami użycia dźwigu i innego specjalistycznego sprzętu. Pęknięcie tafli może powodować otwarcie pomieszczeń, do których powinien być zapewniony ograniczony dostęp. Jeżeli zniszczenie elewacyjnej szyby hartowanej nastąpi na dużej wysokości , spadające odłamki szkła hartowanego, pomimo swych małych rozmiarów i tępych krawędzi mogą zranić przechodniów znajdujących się w pobliżu budynku, co wiążę się z konsekwencjami prawnymi wobec jego zarządców.
Firma Press-Glas wprowadza ofertę HST dla całego asortymentu szyb hartowanych. Do przeprowadzenia testu Heat Soak Test używany jest kalibrowany przez instytut IFT w Rosenheim piec HST. Posiadane dokumenty potwierdzają zgodność przeprowadzonego procesu wygrzewania z normą PN-EN 14179-1 „Termicznie hartowane, wygrzewane, bezpieczne szkło sodowo-wapniowo-krzemianowe”.
Proces wygrzewania szkła w teście HST nie powoduje pogorszenia klasy bezpieczeństwa i parametrów wytrzymałościowych szkła hartowanego. Klienci Press-Glas zlecając HST otrzymują pełnowartościowe szkło hartowane sprawdzone pod względem możliwości samoistnego pęknięcia spowodowanego obecnością wtrącenia siarczku niklu.